10 پارک ملی کمتر شناخته شده در ایالات متحده

به گزارش وبلاگ کرمی، در ایالات متحده تقریبا 400 پارک ملی وجود دارد که برخی از آن ها مثل یلو استون (Yellowstone) و گرند کنیون (Grand Canyon) شهرت جهانی دارند و گردشگران زیادی از آن ها بازدید می نمایند. ولی تعداد زیادی از این پارک ها باوجود داشتن جذابیت هایی خیره نماینده مثل حیات وحش بی نظیر، پیشینه تاریخی غنی و تنوع اعجاب انگیز شرایط اقلیمی، کمتر شناخته شده هستند و استقبال مناسبی از آن ها نمی گردد. برای آشنایی با 10 پارک ملی تقریبا ناشناخته ولی بسیار جذاب و دیدنی با خبرنگاران همراه باشید.

10 پارک ملی کمتر شناخته شده در ایالات متحده

1. پارک ملی گریت بیسین (Great Basin)، نوادا

این پارک ملی واقع در غرب نوادا، مجموعه ای بی نظیر از جاذبه هایی است که رضایت هر گردشگری را جلب می نماید؛ ازجمله کوه هایی با ارتفاع بیش از 3690 متر، غارهای زیبا، دریاچه هایی کوهستانی، دشت های وسیع و مناسب برای ماجراجویی و قدیمی ترین موجودات زنده در جهان. شاید جذاب ترین قسمت این پارک، قله 3982 متری کوه ویلر (Wheeler) باشد که تحت تأثیر فعالیت یخچال های طبیعی شکل منحصربه فردی دارد. از بالای این قله که بخشی از رشته کوه راکی است، تمام نقاط دیدنی پارک به بهترین شکل در معرض دید گردشگران قرار می گیرند. تا ارتفاع 3048 متری کوه ویلر را می توان به وسیله یک جاده زیبا و خوش منظره واقع در دامنه آن با خودرو طی کرد. از انتهای جاده با یک کوهنوردی سبک به جنگلی زیبا از درختان کاج می رسید که برخی از آن ها 3000 سال قدمت دارند. تنها یخچال جنوبی نیمکره شمالی نیز در کوه ویلر واقع شده است. این یخچال زیاد بزرگ نیست ولی مشخصات آن مشابه یخچال های نیمکره جنوبی است. در مرحله بعد می توانید سری به غارهای لیمن (Lehman) بزنید. بازدید از این غارها فقط با راهنمایی و راهنمایی نگهبان های پارک امکان پذیر است چراکه گذرگاه های مرمری و سنگ آهکی آن ها بسیار سردرگم نماینده و پیچ درپیچ هستند. دیواره غارهای لیمن با کریستال های آرگونیتی و یک نوع ترکیب معدنی کمیاب موسوم به پوسته غار پوشیده شده اند. پارک ملی گریت بیسین باوجود همه جذابیت های خیره نماینده سالانه فقط 90 هزار نفر بازدیدنماینده دارد.

2. رودخانه ملی بوفالو، آرکانزاس

رودخانه زیبای بوفالو در شمال غربی آرکانزاس، بعد از سال ها کوشش کسانی که خواهان حفاظت از آب های پاکیزه و شفاف و جنگل های باشکوه اطراف آن بودند و مبارزه آن ها با ساخت سد در راستا رودخانه، انتها در سال 1972 به عنوان اولین رودخانه ملی حفاظت شده ایالات متحده معرفی گردید. هنوز هم کسانی که راستا 220 کیلومتری رود ازارک (بخش بالایی رودخانه بوفالو که جریان آرام تری دارد و دسترسی به آن راحت تر است) را با قایق کانو طی می نمایند، خود را مدیون برنده شدن فعالان محیط زیست در این مناقشه دامنه دار می دانند. در این امتداد رودخانه بوفالو، سه محدوده رسمی حفاظت شده حیات وحش وجود دارد که این مسئله منجر به بهبود و رشد اکوسیستم این منطقه شده است. در سراسر حاشیه رودخانه حتی مناطقی مثل استیل کریک (Steel Creek) که پوشیده از صخره های ماسه ای عمودی با متوسط ارتفاع 120 متر است، امکانات گردشگری نظیر محوطه کمپینگ، حوضچه شنا و راستاهای طبیعت گردی امن به چشم می خورد. علاقه مندان به هیجان و دلهره می توانند سری به راش (Rush) در بخش پایینی رودخانه بزنند. این محل که اکنون با نام شهر ارواح شناخته می گردد، محل قرارگیری یک معدن روی متروکه است. درمجموع رودخانه ملی بوفالو دارای برخی از زیباترین مناظر ایالات متحده است و بهترین محل برای قایقرانی تفریحی در این کشور محسوب می گردد.

3. پارک ملی بیگ سایپرس (Big Cypress)، فلوریدا

نام این پارک ملی به معنای سرو بزرگ است و دلیل این نام گذاری جنگل های وسیع سرو به مساحت صدها هزار هکتار در مرداب بیگ سایپرس هستند. این پارک جذابیت های زیادی برای ارائه به گردشگران دارد؛ ازجمله منطقه حفاظت شده اورگلیدز (Everglades) در جنوب پارک ولی گردشگران زیادی از آن بازدید نمی نمایند. پارک بیگ سایپرس دو جاده اصلی و بسیار چشم نواز دارد که در دو طرف آن ها می توان تمساح و انواع پرنده ها مثل دارکوب، قره غاز، لک لک گرراستای سفید، گالینول ارغوانی و حواصیل برفی را از نزدیک مشاهده کرد. در حاشیه رودخانه ترنر (Turner)، میدان آپر واگن (Upper Wagon) و جاده بردون (Birdon) کانال هایی به طول چندین کیلومتر دیده می گردد که مدت ها قبل برای تخلیه آب های سطحی ساخته شده اند ولی در حال حاضر نوعی باغ وحش طبیعی کنار جاده ای به شمار می آیند.

4. پارک ملی کلرادو

ناحیه ییلاقی رد راکز (Red Rocks) در جنوب غربی ایالت کلرادو با دره های عریض، تپه های سرخ رنگ، ستون های سنگی و انواع دیگر سازه های ماسه سنگی طبیعی شهرت زیادی دارد. پارک ملی کلرادو محل بسیار مناسبی برای بازدید از این جاذبه های طبیعی است و در آن می توان فارغ از ازدحام و بدون احتیاج به پیمودن مسافت های طولانی، به بهترین مناطق رد راکز دسترسی داشت. بیشتر بخش های پارک با حرکت در جاده 37کیلومتری ریم راک (Rim Rock) قابل مشاهده هستند. برای دسترسی به این جاده باید در خروجی I-70 که تنها چند دقیقه با تقاطع Grand Junction کلرادو فاصله دارد، از جاده اصلی خارج شوید. در پارک ملی کلرادو چندین نوع راستا طبیعت گردی برای بازدید از جاذبه های این منطقه وجود دارد؛ ازجمله راستاهای راهپیمایی کوتاه و هموار مثل راستا صخره پنجره ای و یا راستاهای کوهنوردی ناهموار و مهیج مثل راستا دره یادبود که از کنار بیشتر سازه های سنگی طبیعی این پارک می گذرد.

سازه های سنگی پارک ملی کلرادو به دلیل شکل خاص و غیرعادی با نام هایی مثل یادبود استقلال، زوج عاشق و کوره های زغالی شناخته می شوند.

5. پارک ملی رنگل سنت الایِس (Wrangell-St. Elias)، آلاسکا

باوجوداینکه پارک ملی دنالی (Denali) آلاسکا بیشتر گردشگران این ایالت را جذب می نماید ولی هیچ فزونی محسوسی نسبت به پارک رنگل سنت الایس ندارد. این پارک بزرگ ترین محدوده حفاظت شده در ایالات متحده است که 9 مورد از 16 کوه مرتفع این کشور در آن واقع شده اند. بسیاری از شرکت های بزرگ لوازم ورزشی و کسانی که در رنگل سنت الایس زمین و مستقلات خصوصی دارند، تورهای مهیج و ماجراجویانه گشت وگذار در پارک برگزار می نمایند که شامل قایق سواری (قایق های معمولی و کایاک)، پرواز بر فراز مناطق دیدنی و صعود از یخچال های طبیعی است. البته بازدید مستقل از پارک نیز امکان پذیر است و گردشگران مستقل می توانند با دقت زیاد و در نظر دریافت آب وهوا، با استفاده از دو جاده مک کارتی (McCarthy) و نابسنا (Nabesna) که بیشتر خاکی و ناهموار هستند، به نقطه آغاز راستاهای گردشگری، محوطه های کمپینگ و مناطق تاریخی پارک دسترسی پیدا نمایند. جاده 99 کیلومتری مک کارتی بعد از عبور از یک جنگل سردسیری، با گذشتن از کنار یک خط آهن خصوصی و یک پل با پایه های مرتفع به شهر کوچک و کم جمعیت مک کارتی می رسد. در نزدیکی این شهر آثار باقیمانده از یک معدن مس قدیمی به چشم می خورد که اکنون به عنوان بنای تاریخی ملی شناخته می گردد. جاده نابسنا به طول 68 کیلومتر، از میان مناطق کوهستانی چشم نواز می گذرد و با عبور از آن می توان حیوانات مختلفی را از نزدیک مشاهده کرد؛ ازجمله گوسفند کوهی، گوزن کانادایی، گوزن شمالی، خرس گریزلی، خرس سیاه، بز کوهی، گرگ خاکستری، کایوت، روباه قرمز، ولورین (دله - نوعی راسوی گوشت خوار درشت اندام) و جوجه تیغی کوهی. این جاده ها بسیار مخاطره آمیز هستند و عبور از آن ها به برنامه ریزی و آمادگی کامل احتیاج دارد ولی گشت وگذار در آن ها بسیار جذاب و خاطره انگیز خواهد بود.

6. پارک ملی ویند کیو (Wind Cave)، داکوتای جنوبی

کارکنان مرکز خدمات گردشگری این پارک، آن را با شعار تبلیغاتی (ویند کیو؛ یک پارک، دو جهان) معرفی می نمایند. ویند کیو یک غار زیرزمینی با مساحت 114 کیلومترمربع است که علاوه بر گذرگاه های غیرمعمول و خیره نماینده، زیستگاه تعداد زیادی گونه های کمیاب جانوری و گیاهی نیز به شمار می آید. این منطقه در سال 1903 به عنوان اولین پارک ملی برای حفظ و نگهداری غارهای زیرزمینی معرفی گردید. مهم ترین دلیل این اقدام حفاظت از نوعی ساختار کلسیتی منحصربه فرد با شکل خاص لانه زنبوری بود که روی دیواره های غار به چشم می خورد. در حال حاضر ویند کیو با عنوان چهارمین غار بزرگ جهان معرفی می گردد. در این پارک چهار نوع تور با راهنمای حرفه ای در اختیار گردشگران واقع شده است که یکی از آن ها برای افراد دارای مسائل جسمی طراحی شده است. در پارک ملی ویند کیو در کنار تورهای غارنوردی، تفریحات دیگری نیز برای بازدیدنماینده ها پیش بینی شده است، ازجمله رانندگی و کوهنوردی سبک به منظور تماشای حیواناتی نظیر گاومیش کوهان دار، گوزن شمالی، گوزن شاخ چنگالی، استر آهو، کایوت و سگ دشتی.

7. پارک ملی موهاوی (Mojave)، کالیفرنیا

این پارک ملی پهناور در جنوب ایالت کالیفرنیا به ندرت موردتوجه گردشگران قرار می گیرد که این مسئله جای تعجب دارد. این پارک دورافتاده و تقریبا خالی از سکنه مکان بسیار مناسبی برای کسانی است که قصد لذت بردن از آرامش و سکوت مطلق در آغوش طبیعت دارند. گردشگران ماجراجو و دوستداران هیجان مطمئنا از گشت وگذار در بین تپه های بلند شنی، کوه های مخروطی خاکستر آتش فشانی و بزرگ ترین جنگل درخت یوکا در جهان و همین طور آثار باقیمانده از معادن و مزارع تاریخی و پروژه های نظامی لذت خواهند برد. این پارک دربرگیرنده سه مورد از چهار صحرای اصلی آمریکا است که عبارت اند از: صحراهای موهاوی، گریت بیسین و سونوران (Sonoran). علاوه بر این در پارک موهاوی، به دلیل اختلاف ارتفاع زیاد بین بخش های مختلف آن (2041 متر در قله کوه کلارک تا 268متر در صحرا) تنوع زیست محیطی زیادی به چشم می خورد.

8. پارک ملی تاریخی ژان لافیت (Jean Lafitte)، لوئیزیانا

ژان لافیت یک سارق دریای و قاچاقچی بدنام در قرن نوزدهم میلادی بود که بیشتر عمر خود را به تجارت برده و فعالیت های غیرقانونی گذراند و به همین دلیل عده زیادی از نام گذاری یک پارک ملی به یاد او شگفت زده می شوند. دلیل این نام گذاری مثل پیشینه فرهنگی و سیاسی بخش های جنوبی ایالت لوئیزیانا پیچیده و مبهم است. حتی امروزه نیز جوامع این منطقه ترکیبی منحصربه فرد از همجوشی فرهنگ بومی قبل از کشف قاره آمریکا با آداب ورسوم اسپانیا، فرانسه، انگلیس، آفریقا، جزایر قناری، آلمان، کارائیب، ایالت های اتحادیه جنوب و بسیاری از مناطق دیگر هستند. این پارک در جنوب ایالت لوئیزیانا و در حدفاصل مرداب های دلتای رود میسی سیپی و چمن زارهای غرب آن واقع شده است. در هریک از شش ناحیه اصلی پارک می توان اطلاعات زیادی در خصوص تاریخچه ایالت به دست آورد. یک از این نواحی، بخش فرانسوی شهر نیواورلئان است که حیات وحش حفاظت شده و محل به وقوع پیوستن نبرد تاریخی نیواورلئان در سال 1815، جذابیت های اصلی آن هستند.

9. پارک ملی تاریخی فرهنگ چاکو (Chaco Culture)، نیومکزیکو

در جنوب غربی ایالات متحده چند پارک ملی تاریخی فرهنگی پربازدید متعلق به بومیان آمریکا وجود دارد که هیچ کدام ارزش فرهنگی بیشتری از پارک ملی چاکو در شمال غربی نیومکزیکو ندارند ولی این پارک به دلیل دورافتاده بودن و فاصله زیاد با شاهراه های ارتباطی اصلی مورد استقبال گردشگران قرار نگرفته است. دره چاکو (Chaco Canyon) بین سال های 850 تا 1250 میلادی مرکز تجاری و مذهبی و همین طور مقر فرماندهی تمدن باستانی پوئبلو (Pueblo) محسوب می شد و معماری استادانه و باشکوه آن کاملا متناسب با سلسله مراتب اجتماعی سازماندهی شده و حیرت انگیز این قوم باستانی شکل گرفته بود. در اواسط قرن سیزدهم، ساکنین دره چاکو آن را ترک کردند و در حال حاضر برای بزرگداشت تاریخ و فرهنگ بومیان آمریکا، این دره و نواحی اطراف آن (بناهای یادبود باقیمانده از تمدن آزتک) به عنوان میراث فرهنگی جهانی معرفی گردیده اند. دره چاکو 15 کیلومتر طول دارد و 6 سایت باستان شناسی اصلی در آن به چشم می خورد. ازجمله یک ساختمان چندطبقه بسیار بزرگ با چندین تالار زیرزمینی برای برگزاری مراسم آیینی. با توجه به جنبه های تاریخی و فرهنگی بی نظیر این پارک، بازدید از آن ارزش پیمودن مسافت طولانی را دارد.

10. پارک ملی آتش فشان سان ست کریتر (Sunset Crater)، آریزونا

هرساله میلیون ها نفر از گرند کنیون بازدید می نمایند ولی فقط تعداد اندکی از آن ها سری به این پارک ملی شگفت انگیز که در همان نزدیکی قرارداد، می زنند. پارک سان ست کریتر با صخره های مخروطی متقارن و دیگر آثار باقیمانده از 6 میلیون سال فعالیت آتش فشانی بهترین محل برای دیدن کوه های خاکستر آتش فشانی است. با گشت وگذار در راستاهای گردشگری بی شمار این پارک، می توان جلوه های بی نظیری از فعالیت های زیر پوسته زمین را مشاهده کرد، مثل گدازه هایی که تحت فشار گسل های اطراف به سطح زمین رانده شده اند، تپه های ناشی از فوران مواد مذاب و حباب های گدازه ای. بالا رفتن از آتش فشان سان ست کریتر به هیچ وجه مجاز نیست به همین دلیل شکل مخروطی آن کاملا منظم و دست نخورده به نظر می رسد ولی از بالای کوه لنوکس کریتر (Lenox Crater) در مجاورت آن می توان منظره دهانه آتش فشان و داخل آن را به خوبی مشاهده کرد. منبع : National Geographic

منبع: کجارو

به "10 پارک ملی کمتر شناخته شده در ایالات متحده" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "10 پارک ملی کمتر شناخته شده در ایالات متحده"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید