نوروز ایرانی در سفرنامه های غربی - وبلاگ کرمی

به گزارش وبلاگ کرمی، در روز های اول سال، مردم برای تامین هزینه های عید نوروز نیاز به پول دارند به طور کلی در تمام موارد سرور و شادمانی یا عزاداری و خدا می داند که تعداد این روز ها و به ویژه ایام جشن و سرور نزد ملتی که بزرگ ترین مشغولیاتش سرگرمی است چقدر زیاد است، مردم شهرنشین ایران در جست وجوی پول هستند.

به گزرش دنیای اقتصاد، جشن سال نو در زندگی عمومی و خصوصی ایرانیان امری است بسیار مهم است... از دو تا سه ماه پیش از عید تهیه مقدمات آن شروع می گردد. مقادیر زیادی شیرینی در شهر های اصفهان و یزد ساخته می گردد که آن را با کاروان ها به سراسر مملکت می فرستند. مصرف شیرینی از حدود تصور و خیال آدمی هم فراتر می رود. اصولا ایرانی ها در هر سن و سالی که باشند به شیرینی سخت علاقه مندند. اما در نوروز حتی فقیرترین افراد نیز باید انباری از شیرینی داشته باشند و بعلاوه برای دوستان و خویشاوندانشان از آن بفرستند. در هیچ خانه ای نیست که کلوچه، البته با تفاوت جنس بهتر یا بدتر، دیده نگردد. بعد از کلوچه، نبات و بسیاری از میوه های شکرسود و خمیر هایی که در دنبه و کره سرخ شده است همه جا محبوبیت عمومی دارد. فقیرترین طبقات مردم به جای قند و شکر برای تهیه شیرینی از شیره استفاده می نمایند.

اما هر مزه ای این شیرینی ها داشته باشد چندان مهم نیست، مهم این است که سال را با شیرینی شروع نمایند. غیر از شیرینی ها باید از میوه هایی که آن ها را با تردستی تا نوروز تر و تازه نگاه می دارند، یاد کرد. مثلا خربزه اصفهان و قم، انگور، انار ساوه، گلابی نطنز و سیب دماوند را دربار های بسیار بزرگ صادر می نمایند. هرکسی از دستش برآید و به خصوص هر زنی در نوروز لباس نو به تن می نماید. به همین علت کار تهیه و فروش پارچه در این ایام به حداکثر قوت می رسد و برخی از روسای خانواده های پرجمعیت باید همه امکانات خود را تجهیز نمایند و حتی وامدار هم بشوند تا این نیاز غیر قابل اجتناب خانواده خود را تامین نمایند. به خصوص شلوار پف نموده ابریشمی چیزی است که چشم همه زن ها در پی آن است و باعث خانه خرابی شوهر ها می گردد.

سفرنامه یاکوب ادوارد پولاک