دیدگاه امام خمینی (ره) درباره فعالیت بخش خصوصی در اقتصاد - وبلاگ کرمی

به گزارش وبلاگ کرمی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در 14خرداد 1368، چشم از دنیا فروبست اما آرمان های ایشان به راهبرد اصلی نظام تبدیل شده است.

امام خمینی (ره) در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بر روی اصول مالی بر اساس دیدگاه های اسلامی تاکید کردند. در سال هایی که فضای سنگینی بر اقتصاد و مالکیت بخش خصوصی ایجاد شده بود، امام خمینی (ره) بارها در بیانات خود بر اصل مالکیت بخش خصوصی تاکید کردند: مالکیت، در صورتی که مشروع باشد، روی موازین باشد محترم است چه ما مرتجع باشیم، چه نباشیم و مالکیت غیرمشروع محترم نیست.

ایشان در همان سال های ابتدایی انقلاب اسلامی که خط مشی و حدود دولت در اقتصاد مورد بحث قرار گرفته بود، اظهار داشتند که امور اقتصاد باید از سوی مردم اداره گردد: کارهایی را که مردم نمی توانند انجام بدهند، دولت باید انجام بدهد. کارهایی هم که دولت می تواند انجام دهد و هم مردم می توانند انجام دهند، مردم را آزاد بگذارید. فقط یک نظارتی بکنید که مبادا انحراف پیدا گردد.

همچنین در بیاناتی فرموده اند: دولت باید نظارت کند... فقط یک نظارتی بکنید که مبادا انحراف پیدا گردد... راجع به تجارت، راجع به صنعت، راجع به اینها اگر مردم را شریک خودتان نکنید، پیروز نخواهید شد.

نگاه امام درباره فراوری ملی

بنیان گذارر انقلاب اسلامی ایران معتقد بودند که راه استقلال سیاسی از راستا استقلال مالی می گذرد. اگر این ملت بخواهد این استقلال سیاسىرا، این عرض اندام فرهنگى را در مقابل سلطه گران عالم حفظ کند، باید پایه هاى اقتصادى خود را محکم کند؛ این، ریشه دواندن استقلالدر کشور است و این وابسته است به فراوری، به کار، به شکوفایى کار، به نوآورى در بخشهاى مختلف کار. اساس مسأله، فراوری است،فراوری،اساس اقتصاد است.

امام خمینی (ره) همچنین بر نقش توامان سرمایه و کار تاکید داشته اند: اگر ما دنبال توسعه اقتصادى هستیم، باید کار را تقویت کنیم... بنده نقش سرمایه گذارى را قبول دارم، بدون سرمایه گذارى هم کارى صورت نمى گیرد، اما سرمایه گذارى یک رکن کار است، رکن اساسى، کارِ کارگر است. قشر کارگر زحمتکش، ستون اصلى فراوری در کشور هستند.

ایشان همچنین مردم را به مصرف کالای تواید داخل توصیه می کردند: شما وقتى کالاى داخلى را مصرف مى کنید، به کارگر ایرانى دارید یاری مى کنید، اشتغال ایجاد مى کنید، به سرمایه ایرانى هم دارید یاری مى کنید.(وقتى) شما آن (جنس خارجى) را انتخاب مى کنید، یک کارگر ایرانى را بیکار مى کنید و یک کارگر غیرایرانى را به کار وادار مى کنید. مگر بیکارى امروز، مشکل عمده جامعه مانیست. وقتى شما این طور کردید، بنده این طور کردم، آن برادر دیگر، آن خواهر دیگر و یکى یکى از این روش پیروى کردیم، نتیجه چه مى گردد؟ نتیجه، ورشکستگى کارخانه داخلى، بیکارى کارگر داخلى و در نهایت باعث ناامیدى سرمایه گذار داخلى مى گردد.